Panteia draagt bij aan een belangrijk rapport van Eurofound over zelfstandig wonen en sociale inclusie in Europa
Recent verscheen een nieuw Eurofound-rapport over zelfstandig wonen en sociale inclusie in Europa. Het rapport biedt inzicht in cijfers, beleidsstrategieën en ervaringen met betrekking tot zelfstandig wonen van mensen met zorg- en ondersteuningsbehoeften die tijdelijk of langer in een instelling verblijven. Onderzoeksbureau Panteia, de nationale Eurofound-correspondent voor Nederland, leverde data over Nederland aan Eurofound.
Het rapport focust op het proces van ‘deïnstitutionalisering’: de transitie van het gebruik van institutionele naar familie- en gemeenschapsgerichte zorg- en dienstverlening. Hierbij is gekeken naar groepen mensen met zorg- of ondersteuningsbehoeften die in instellingen wonen, namelijk: kinderen, volwassenen met een beperking, volwassenen met geestelijke gezondheidsproblemen, ouderen, mensen die dak- of thuisloos zijn en mensen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld en verblijven in bijvoorbeeld noodopvanglocaties.
Wat betreft Nederland blijkt onder meer uit het rapport dat het aantal kinderen en personen met een beperking in residentiële instellingen de afgelopen jaren (licht) is toegenomen. Ook nam het aantal bedden voor psychiatrische zorg toe. Verder laat een case study zien dat voor dak- of thuisloze mensen een overgang van instellingszorg naar zelfstandig wonen veel uitdagingen kent, maar essentieel is voor het ‘herstelproces’ richting meer rust en stabiliteit.
De studie toont wat betreft de EU onder anderen aan dat het aantal personen dat in residentiële instellingen woont bij meerdere doelgroepen is toegenomen, ondanks landelijke beleidsstrategieën gericht op ‘deïnstitutionalisering’. Verder wordt ‘institutionele cultuur’, die onder meer isolatie, vrijheidsbeperking en gebrek aan participatie in de samenleving met zich mee kan brengen, vooral geconstateerd in residentiële instellingen en opvanglocaties. Ook toont het onderzoek aan dat meerdere factoren familie- en gemeenschapsgerichte zorg, en dus zelfstandig wonen en sociale inclusie, belemmeren. Voorbeelden hiervan zijn een gebrek aan betaalbare en toegankelijke huisvesting, een tekort aan pleegzorgplaatsen en onvoldoende publieke financiering.
Benieuwd naar het rapport en alle bevindingen? Lees het rapport hier.
